کد مطلب:193312 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:46
معنی فرمایش خدا: «هرگاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد...» چیست؟
حفص بن غیاث گوید: نزد مولای و سرور جعفریها امام جعفر صادق - علیه السلام - هنگامی كه منصور (دوانیقی) حضرتش را احضار نمود و ابن ابوالعوجاء كه ملحد و بی دین بود به آن مجلس آمد، و به حضرت گفت: در تفسیر این آیه: (كلما نضجت جلودهم بدلناهم جلودا غیرها) [1] «هرگاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد (و بسوزد)، پوستهای دیگری به جای آن قرار می دهیم» چه می گوئید؟
فرض كنیم این پوست معصیت كرده است و عذاب شد، دیگر چرا پوست جدیدی را كه پیدا می شود؛ عذاب شود؟
حضرت فرمود: وای بر تو؛ این از نظری همان است، و از نظری دیگر است.
گفت: این مطلب را به من بفهمان.
حضرت به او فرمود: اگر شخصی خشتی را بشكند، و ریز ریز كند، سپس روی آن آب بریزد، و آن را گل كند، سپس آن را به شكل اولیه خود برگرداند، آیا این همان، و غیر از آن نیست؟
آن زندیق گفت: بله، خداوند، عمر تو را طولانی كند. [2] .
فرض كنیم این پوست معصیت كرده است و عذاب شد، دیگر چرا پوست جدیدی را كه پیدا می شود؛ عذاب شود؟
حضرت فرمود: وای بر تو؛ این از نظری همان است، و از نظری دیگر است.
گفت: این مطلب را به من بفهمان.
حضرت به او فرمود: اگر شخصی خشتی را بشكند، و ریز ریز كند، سپس روی آن آب بریزد، و آن را گل كند، سپس آن را به شكل اولیه خود برگرداند، آیا این همان، و غیر از آن نیست؟
آن زندیق گفت: بله، خداوند، عمر تو را طولانی كند. [2] .
[1] سوره ي نساء آيه ي 56.
[2] بحارالأنوار: ج 10 ص 219 ح 19.